Hallo lieve lezers,
Hier zijn we dan eindelijk weer...we zaten midden in de woestijn van Australie vandaar dat het even heeft geduurd. Voordat ik ga vertellen wat voor moois we allemaal gezien en gedaan hebben, willen we eerst iedereen bedanken voor de leuke reacties op onze site! Het doet ons goed om die te lezen! Ondertussen zitten we dus al weer even in Australie. Maar met mijn verhaal was ik gebleven bij de stad Auckland, waar we de laatste week in Nieuw Zeeland hebben gespendeerd. Auckland is de grootste stad van Nieuw Zeeland. En dat zie je...het is een stad met alles wat daarbij hoort; daklozen, hoeren enz. Maar het heeft ook veel leuke dingen. Wij hebben ons vermaakt met shoppen, lekker uit eten, bioscoopje, terrasjes enz. Vervolgens zijn we naar Adelaide in Australie gevlogen. De eerste dag hebben we een beetje door de stad gewandeld en vooral een beetje bijgekomen van de vlucht. De tweede dag zijn we naar het Cleland Wildlife park geweest. Dat was echt heel gaaf. Een soort van dierentuin maar dan heel groot opgezet en waar de dieren gewoon vrij kunnen rondlopen. Je loopt zelf dus tussen de dieren door. Bij de kassa heb je de mogelijkheid om een zakje voer te kopen waardoor je de kangaroos kunt voeren. En dat hebben we dus gedaan. Dat was echt heel bijzonder. Vooral toen wim een kangaroo stond te voeren en ineens schiet er uit de buidel een hoofdje omhoog van zo'n kleintje die eens komt kijken wat er te doen is. Echt super ! Verder hebben we de Tasmanian Devil gezien....EEK die zijn in het echt maar lelijk en een Wombat. Ook konden mochten we een koala aaien. De derde dag werden we opgehaald voor onze tour door de woestijn van Australie naar Ayers Rock en die zou eindigen in Alice Springs. Onderweg hebben we het monster van Lognes gezien...zie foto. Na een ochtendje in de bus...tja de afstanden in Australie zijn enorm...kwamen we aan bij het bush kamp. Normaal gesproken wordt er in Swags geslapen maar omdat we maar met een klein groepje van 6 personen waren, konden we in bedden slapen. Er stond een soort bouwkeet met twee kamers. Één voor de jongens en één voor de meiden. Omdat wij het enigste stel waren, kregen wij onze eigen ‘loveshack' een caravan toegewezen. Onze reisleider Derek had een passie voor koken en dus kregen we twee soorten zelfgebakken kiesch als lunch. Na de lunch gingen we wandelen. Toen ik terug liep naar onze caravan om schoenen te wisselen, schrok ik me kapot...we zijn inmiddels in het land van de slangen...ik ging onze caravan binnen...waar we de deur van open hadden laten staan...en ik zag iets bewegen....ik schrok dus ik begon, als een echte meid meteen te gillen....David was het dichtste bij dus hij kwam kijken...en heeft me gered van het gruwelijke monster dat in onze caravan zat...zie foto....haha!! Vervolgens reden we met de bus naar het gebied waar we zouden gaan wandelen. Derek zetten ons af bij een punt en vertelde aan de jongens (fout) waar we naar toe moesten. Hij zou de auto aan het eind van de route parkeren en dan zou hij ons tegemoet rennen. Je voelt hem misschien al aankomen....wij waren dus het verkeerde pad opgelopen. Maar op dat verkeerde pad kwamen we wel wilde kangaroos tegen dus wij waren druk met fotograferen totdat wim zei ‘wie hoor ik daar toch zo schreeuwen, kan dat Derek zijn?'. En ja hoor Derek was als een dolle heen en weer aan het rennen want die dacht dat hij zijn groep kwijt was. Dus wij op weg richting het geluid. Toen we Derek vonden liep het zweet van hem af. We gingen als groep verder. Nadat Derek een beetje bekommen was, kon hij ons alles vertellen over het gebied en de Abboriginals die daar gewoond hadden. Na de wandeling gingen we terug naar ons kamp en was er tijd om te douchen en te relaxen. Daarna was het tijd voor het diner...Derek had ons flink verwend met zijn kookkunsten !!!! Na het eten was het tijd voor wat drinkspelletjes en gezelligheid. In de avond ging de vuurkolf aan en konden we nog marsmellows verbranden !
De volgende dag was een lange dag rijden naar Coober Pedy. Onderweg kwamen we verschillende roadkills tegen...één onherkenbare..zie foto !! haha. We kwamen rond 5 uur aan. Coober Pedy is een stadje waar veel gegraven wordt voor opaal. En omdat er toch al zoveel gegraven wordt zijn de mensen op het idee gekomen om hun huizen ook onder te grond te maken ivm de hitte in de woestijn. Toen we aankwamen kregen we een film te zien over het opgraven van opaal en een rondleiding door één van de huizen. Daarna was het tijd om even te douchen en te gaan eten. Na het eten zouden we bij de bar onze nieuwe groep leren kennen. We sloten aan bij een andere groep die één dag eerder waren vertrokken. We hebben gezellig gekletst onder het genot van een drankje. Helaas moesten we ook afscheid nemen van onze geweldige groepsleider, Derek. We kregen er een andere groepsleider voor terug, Adam. Een prima gozer alleen hij kon niet tippen aan de kookkunsten van Derek. Die nacht hebben wij dus zelf ook onder de grond geslapen in een bunker. De volgende morgen gingen we op weg naar Uluru (Ayers Rock). We kwamen tegen zonsondergang aan. Maar helaas er waren te veel wolken. Daarna gingen we richting ons kamp. Onze eerste nacht in Swags!! Een swags is een...tja uitgerolde zak waar je een slaapzak in kunt stoppen...je slaapt dus op de grond bij het kampvuur. De andere groep vertelde over hun vorige nacht...zij hadden dus al wel eerder in de swags moeten slapen... ze hadden het heel koud gehad en ze waren op een plek waar het stikte van de nieuwsgierige muizen die snachts gewoon over de swag kwamen lopen....oké dat zou leuk worden... Adam en een aantal gingen koken, andere maakte het kampvuur aan en weer andere legde de swags rond het vuur. Daarna gingen we gezellig met zijn alle eten rond het kampvuur. Na het eten was het tijd voor wat drankjes en marsmellows en daarna ging iedereen goed ingepakt, toch maar slapen omdat we om half 5 op moesten staan om de zonsopgang te bekijken. Het slapen in de swags viel wel mee. Door de waarschuwing waren we goed ingepakt waardoor we het niet koud hadden gehad en het had zeker wel sfeer zo rond dat kampvuur. De zonsopgang was niet zo goed, weer te veel wolken. Daarna gingen we rond Olgas lopen. Adam vertelde hoe het gesteente zich gevormd heeft en welke waarde de Abboriginals eraan hechten. De omgeving was prachtig. Toen terug na het kamp voor de lunch en wat relax tijd...de meesten, waaronder wij, gingen weer een dutje doen in onze swag...half 5 is geen tijd om op te staan. Daarna zijn we nog een wandeling gaan maken en naar het culturele village geweest. Daarna op naar de volgende zonsondergang....en weer geen succes. Toen was het tijd voor een hapje en een drankje bij het vuur. De volgende morgen gingen we toch weer een poging doen dus dat betekende om 5 uur opstaan. We hebben een zonsopgang gezien maar het was niet zo spectaculair. Daarna gingen we een wandeling maken rondom Ayers Rock!! Het was mooi om te zien. Daarna weer in de bus voor onze volgende bestemming. In de avond weer lekker met een hapje en een drankje bij het kampvuur...tja het is al snel donker en dan heb je daar, in het midden van de woestijn, niet zoveel anders te doen...maar het was heel gezellig. En zolang het vuur aan is, blijft het ook lekker warm. De volgende ochtend gingen we de zwaarste wandeling doen in Kings Canyon. We waren gelukkig klaar met de zonsopgang....maar alsnog moesten we vroeg opstaan omdat het anders veel te warm zou worden in de Canyon. Maar het was het waard de omgeving was adembenemend. Vervolgens weer in de bus. Onderweg hebben we nog wat wilde kangaroos en kamelen gezien. Bij Rainbowvalley stopte we om toch nog naar de zonsondergang te kijken. Daarna op weg naar Alice Springs. In Alice Springs eindigde de tour en zou iedereen afgezet worden bij zijn/haar hostel. Maar we wilde toch nog graag met zijn allen gaan eten. Daarom zette Adam iedereen af bij zijn/haar hostel om in te checken en vervolgens haalde hij iedereen weer op om met zijn alle te gaan eten. Ik vond Alice Springs geen leuke stad. Ja kan s'avonds niet over straat lopen omdat het gewoon niet veilig is. De Abboriginails die er wonen, willen hun eigen levenstijl houden waardoor ze buiten leven. Ze drinken om zich warm te houden waardoor ze dronken en agressief worden. Het hostel waar we met zijn allen gegeten hadden, had een shuttle service om iedereen terug te brengen naar zijn eigen hostel. Toen we terug in ons hostel waren, zag ik dat we geen dekens op de bedden hadden liggen. Iets wat ik daarvoor niet gezien had omdat we maar heel kort te tijd hadden voordat Adam ons weer kwam ophalen en ik perse wilde douchen. De receptie was inmiddels al gesloten. Die nacht hebben we het dus super koud gehad...nog erger dan in de swags...ik wist dat de receptie om 5 uur open zou gaan....nu hoefde ik er dus niet uit voor een zonsopkomst...maar kon ik eruit om dekens te halen...!!! Maar goed. De volgende dag kregen we een bericht van Groovygrape tours. Of we ze even terug wilden bellen. Onze tour terug, van drie dagen, zou niet doorgaan. Maar dat was voor ons eigenlijk een geluk bij een ongeluk. De tour terug zou precies dezelfde route zijn als de eerste drie dagen van onze tour op de heenweg. Iets wat ik niet gezien had toen ik de tour boekte. Wij wilde dus heel graag de tour omzetten of afzeggen maar we wisten niet zeker of dat kon. En toen kregen wij dus dat bericht. Onze terugreis zou in totaal met drie mensen zijn. Er was nog een groep, van 18 mensen, die de lange tour van 6 dagen terug zou doen. De groepsleider van die groep was gewond geraakt waardoor Adam verplaats werd naar die groep en waardoor wij dus geen groepsleider meer zouden hebben. Het was goedkoper voor Groovygrape om de drie mensen af te zeggen dan de grote groep van 18 mensen. We kregen drie opties van groovygrape; met de greyhoundbus terug naar Adelaide, geld terug of met de grote groep in 6 dagen terug. Wij hadden gekozen voor optie 2, geld terug. En konden we zelf kiezen wat we wilde doen. We hadden besloten om het vliegtuig naar Melbourne te pakken. Nu zitten we in Melbourne maar dat vertel ik de volgende keer weer.
Liefs Wim en Macha